Koers van Vertrouwen

​Het is vredig langs de dijk. De wind houdt zich stil en mijn neus ademt de geur
van vers gemaaid gras in. Een haas schiet omhoog uit het riet en zigzagt de
suikerbiet-velden in. Op het gerooide maisveld is een grote groep ganzen
neergestreken. Ze zijn weer terug van weggeweest. Indrukwekkend hoe ze met
duizenden tegelijk een koers van vertrouwen inzetten en terugkeren naar
vertrouwd gebied.

De scholen zijn hier in het Zuiden alweer begonnen. De hele atmosfeer ademt
iets van ‘tandje hoger’ en het tempo om mij heen gaat voelbaar omhoog. Tegelijk
zet moeder Natuur een andere koers uit: de temperatuur ging de afgelopen weer
omhoog en dwong een ieder het kalmer aan te doen. Het leek wel of de zon een
liefdevolle boodschap uitzond:” Kalm aan, niet te snel, met een rustiger tempo
kom je er ook wel….” Het grappige is, dat als je vervolgens een rooster voor jezelf
aanhoudt van vroeg opstaan en tussen de middag even rusten om vervolgens
daarna de draad weer op te pakken, je merkt dat dit een aangename ervaring is.
Vooral als je vertrouwt dat het werk wat ligt op deze wijze ook wel klaar komt.
Bijzonder ook, hoe iedere week in de vakantie hooggevoelige mensen op mijn
pad kwamen met vragen rond vertrouwen. De aanleiding van deze vragen
hebben - over het algemeen- als basis een –zoals ik het noem- een ‘lek’ in het
zelfvertrouwen. Door omstandigheden- vaak te druk/teveel indrukken- en/of
specifieke (heftige) gebeurtenissen raken hooggevoelige mensen verward en
worden ze onzeker en onrustig. De twijfel slaat toe en de daadkracht verslapt.
Vooral de zelfzorg gaat met grote stappen achteruit.

En dan komt de vraag aan mij:”Jolijn, wat moet ik doen, welke kant moet ik op?
Ik weet het niet meer goed.”

Opvallend in de vraag is het woord MOETEN. Je moet nergens heen. Gelukkig hoef je helemaal niet te moeten en al helemaal niet een bepaalde kant op. Je MAG. Daar begint de vrijheid in het bepalen van je koers. Als je MOET, zit er een beperkende stem aan het stuur van je leven die bepaalt en het ‘roer’ heeft overgenomen.
Als je vermoeid raakt of overprikkeld bent, zul je merken dat je ook meer gaat
piekeren. En juist dat piekeren is een signaal dat er een negatieve beperkende
stem jouw leven stuurt.

In mijn tweede boek ‘Puur Lichter Leven” beschrijf ik op pagina 152 een
methode die je helpt zicht te krijgen op wat je energie geeft en wat energie van je
vraagt. Daarbij is het belangrijk vooral te zien hoe de balans is tussen die twee
‘polen’. Hooggevoelige mensen gaan sneller bij zichzelf vandaan. Daardoor raken
ze vervreemd van hun innerlijke koers. En dan word je geleefd in plaats van dat
je zelf bepaald hoe je leven vormt krijgt. Het krachtige van hooggevoelige mensen is juist dat ze een scherp aanvoelingsvermogen hebben, juist ook als het gaat om koersen in het leven. In hun werk en privé hebben ze vaak een feilloos zicht op een gezonde koers. Ze vertrouwen daarbij op hun intuïtie en hebben al vaker ervaren dat dit hen en anderen ten goede komt.

Vaak zijn hooggevoelige kinderen en volwassenen ook visionair: ze kijken
vooruit, ze zien wat in de verte ligt en bepalen op basis daarvan hun koers.
Daarmee kunnen ze ook beleid uitzetten en visie bepalen. Ze denken niet alleen
op korte , maar vooral ook op langere termijn. Het lastige is echter dat ze daarin vaak alleen staan. De mensen om hen heen zien die ‘koers in de verte’ niet of nog niet. Je kunt daardoor als hooggevoelig mens je onbegrepen voelen en het gevoel hebben ‘aan een dood paard te moeten trekken.’ Ze weerleggen allerlei argumenten en proberen het zo goed mogelijk allemaal onder de woorden te brengen, steken energie in overtuigen…..: maar er komt geen weerklank.

Hoog-intuïtieve kinderen ervaren dit proces al op jonge leeftijd. Het vervreemdt
hen vaak van hun leeftijdgenoten. Die vinden hen ‘anders’ en soms ook raar.
Dat kan je als kind heel onzeker en eenzaam maken. Gevoelens die opnieuw
wakker kunnen worden als je in de volwassen wereld het zelfde onbegrip
ontmoet. Het is goed jezelf in je gevoeligheid en intuïtief-zijn te kennen. Te snappen en te weten wie jijzelf daarin bent en dat het goed is daarin je gelijken te ontmoeten
om het gevoel van vervreemding milder te maken. Mijn jongste dochter (14)
heeft nog steeds contact met haar vrienden van de Vrije Lagere School, omdat ze
in deze jongelui haar ziels-maten ontmoet, die niet gek staan te kijken als er over
en weer visionaire dingen worden gezegd. Want juist het gevoel niet begrepen en gehoord te worden geeft vaak de eerste aanzet tot de al eerder genoemde ‘lek’ in je zelfvertrouwen. Je gaat twijfelen aan jezelf , waardoor je je gaat aanpassen(je aloude overleving) en verwijderd raakt van je innerlijke koers.

Vertrouwen in jezelf en vertrouwen op je intuïtie zijn mooie items om voor jezelf
de komende maanden scherp in het oog te houden. Juist als de drukte van het
dagelijkse leven weer in volheid op je afkomt. Voorkom vooral dat je in ‘moeten’
gaat . Als je merkt dat je gaat twijfelen, sta dan weer even stil en kijk hoe de
balans is in je energieverdeling: wat geeft je energie/ wat neemt van je en waar
ben je uit je koers?

De komende maanden wil ik dit in de uitvoer van mijn opleidingen en
trainingsdagen voor deelnemers als focus houden. Juist doordat mijn eigen
energieverdeling een blijvende uitdaging vormt blijf ik hierin helder en
betrokken.

• In oktober geef ik samen met een collega de training Kind en Trauma
  ( 11 en 18 oktober 2019) ,
• 14 en 28 nov. een training over het hooggevoelige en hoogintuitieve kind
  ​(ook toegespitst op jou als volwassene en hoe jouw kind-zijn daarin aandacht verdient) –samen met Alicia
• Eind januari 2020 een Trainingsweekend trauma –(met o.a. EMDR).

Daarnaast zijn we heel blij dat we de Gezinscoachopleiding nu vanuit mijn eigen
bedrijf kunnen vormgeven. Deze start komend najaar 25 oktober 2019. De
opleiding is inhoudelijk mooi afgestemd op hooggevoelige mensen zowel qua
inhoud als qua leeromgeving. De opleiding kan ook veel beweging brengen in je persoonlijke proces én je eigen gezinsleven.