Over mij

Mijn naam is Jolijn Hendriks. Ik ben de gelukkige moeder van drie dochters , oma van twee kleinkinderen en schoonmoeder van twee schoonzoons. Zij zijn mijn dagelijks inspiratiebronnen en leerzame spiegels, naast alle andere prachtige mensen -groot en klein- die ik in mijn privé-en werkleven mag ontmoeten.

In het dagelijks leven leef ik dicht bij de natuur. Ik wandel en geniet van al het moois van wat de natuur ons geeft en let op de tekenen die daarin naar mij toekomen. Het non-verbale heeft zeer mijn interesse juist omdat zoveel van onze taal non-verbaal is. Ik leer daarin nog elke dag door vooral te kijken.

Mijn indrukken verwerk ik schrijvend in mijn boeken, schilderend in mijn schilderijen en ik verwerk het in de opleidingen en workshops die ik creëer. Hooggevoeligheid, trauma , non-verbale taal , opvoeding en  (levens)verhalen zijn mijn specialisaties. Mijn Gezinscoachopleiding bestaat inmiddels 5 jaar.  En nadat ik de afgelopen 12 jaar mijn Kindercoach - opleiding bij Sonnevelt Opleiding heb geëxploiteerd, is het vanaf januari 2020 tijd deze opleiding (met de vertrouwde lesopbouw en inhoud) uit te zenden vanuit mijn eigen bedrijf. Een nieuwe stap met een opleiding die nog altijd veel mensen in het hart raakt.  
​
Omdat ik hooggevoelig ben, trek ik (hoog)gevoelige mensen aan zowel privé -als ook in het werk wat ik doe als docent, inspirator, auteur en coach. Ik houd van leren in een gezonde leefomgeving, in een veilige sfeer waarin ieder zich welkom voelt en ik houd van kwaliteit en diepgang. Maar ook van eenvoud. Graag struin ik 2e hands winkeltjes af en heb in mijn eigen huis een klein winkeltje ten bate van “Make a wish”. Ik bak, tuinier , handwerk en lees. Humor is de lichtheid die ik van harte omarm. Kinderen leren mij elke dag onbevangen te zijn en me te verwonderen.

Leven vanuit  vertrouwen in mijn Maker, zelfbewustzijn en hartsverlangen is de basis waaruit ik vertrek. Het omarmen van eigen feilbaarheid is m.i. nodig om jezelf lief te hebben en van daaruit de ander.  Het leven zie ik als een leerzame en boeiende tocht, met reisgenoten die mijn inspireren en die ik mag begeleiden op hun reis. In de afgelopen jaren heb ik ook geleerd hoe het leven obstakels op je pad brengt, waardoor je voelt dat je een andere beweging hebt te maken.  Je vaart nog wel, maar je gaat voor je gevoel tegen de stroom in en daar word je heel moe van. Meegaan met de stroom kan betekenen dat je nattigheid en/of averij op loopt, maar zo kom je wel weer in de stroom.

Ik word blij als ik anderen daartoe mag en kan aansporen. Hen kan terugbrengen bij hun eigen innerlijke kracht. De wijsheid ook van het lichaam weer te horen, wat je zo helder vertelt en laat zien wat je wel en niet hebt te doen om jezelf lief te hebben. Kinderen , die prachtige spiegels zijn voor ons als opvoeders en volwassenen.

Mijn wens is dat we elkaar onszelf en elkaar mogen herbergen!

​Gedicht van Rumi 

Herberg

Dit mens-zijn is een soort herberg 
elke ochtend een nieuw bezoek
Een vreugde , een depressie, een benauwdheid
een flits van inzicht komt als een onverwachte gast

Verwelkom ze. ontvang ze allemaal gastvrij
zelfs als er een menigte verdriet binnenstroomt

Behandel elke gast met eerbied
Misschien komt hij de boel ontruimen 
voor een nieuwe werkelijkheid

De donkere gedachte, schaamte , het venijn
Ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns
en vraag ze om erbij te komen zitten.

Wees blij met iedereen die langskomt.
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgevers te dienen.